Zaktualizowano artykuł 6 kwietnia 2023
Czym jest Kamień Filozoficzny
Kamień Filozoficzny to legendarna substancja alchemiczna. Substancja o której mówi się, że może zamieniać metale nieszlachetne. Takie jak ołów, w złoto (chryzopoja) lub srebro. Czasami uważano go również za eliksir życia, przydatny do odmłodzenia i prawdopodobnie osiągnięcia nieśmiertelności.
Przez wiele stuleci był najbardziej pożądanym celem alchemii. Kamień Filozoficzny był centralnym symbolem mistycznej terminologii alchemii. Symbolizował doskonałość w najlepszym wydaniu, oświecenie i niebiańskie szczęście. Wysiłki mające na celu odkrycie Kamienia Filozoficznego były znane jako „Wielkie Dzieło” Opus Magnum.
Kamieńowi Filozoficznemu przypisywano wiele mistycznych i magicznych właściwości. Najczęściej wymieniane właściwości to zdolność przemiany metali w złoto lub srebro. Rownież zdolność leczenia wszelkiego rodzaju chorób i przedłużania życia każdego, kto spożyje niewielką część kamienia filozoficznego.
Inne wymienione właściwości to: tworzenie wiecznie płonących lamp. Transmutacja zwykłych kryształów w kamienie szlachetne i diamenty. Reaktywacja martwych roślin, tworzenie elastycznego lub ciągliwego szkła lub tworzenie klonów lub homunkulusów.
Wygląd Kamienia Filozoficznego
Opisy Kamienia Filozoficznego są liczne i różnorodne. Według tekstów alchemicznych Kamień Filozoficzny występował w dwóch odmianach, przygotowanych niemal identyczną metodą: biały (w celu przemiany metali w srebro. Osiągnięto by to metodą mokrą) i czerwony (w celu przemiany metale w złoto, otrzymywany był metodą suchą), kamień biały był mniej dojrzałą wersją kamienia czerwonego. W obu przypadkach substancją wyjściową byłby piryt żelaza (dwusiarczek żelaza): FeS2. Niektóre starożytne i średniowieczne teksty alchemiczne pozostawiają wskazówki dotyczące rzekomego fizycznego wyglądu kamienia filozoficznego, w szczególności czerwonego kamienia. Często mówi się, że po zmieleniu na proszek ma kolor pomarańczowy (szafranowy) lub czerwony. Lub w postaci stałej, gdzieś pomiędzy czerwienią a fioletem, przezroczysty i przypominający szkło. Mówi się, że waga jest cięższa od złota i mówi się, że jest rozpuszczalna w każdym płynie, ale niepalna w ogniu.
Czasami niektórzy alchemicy sugerują, że deskryptory kamienia są metaforyczne. Nazywa się to kamieniem nie dlatego, że jest jak kamień. Zjawa jest wyrażona geometrycznie w Atalanta Fugiens Michaela Maiera.„Uczyń krąg mężczyzny i kobiety, a następnie czworokąt; od wschodu trójkąt; zrób ponownie krąg, a będziesz miał Kamień Mędrców. W ten sposób powstaje kamień, którego nie możesz odkryć, chyba że wy, poprzez pilność, nauczycie się rozumieć tę naukę geometryczną”. Rupescissa posługuje się obrazem chrześcijańskiej męki, która, jak nam mówi, wyłania się „z grobu najwspanialszego, jasnego i chwalebnego Króla, zmartwychwstałego i noszącego czerwony diadem…”.
Interpretacje kamienia filozoficznego
Różne nazwy i atrybuty przypisywane Kamieniu Filozoficznemu doprowadziły do długotrwałych spekulacji na temat jego składu i pochodzenia. Kandydatów egzoterycznych znaleziono w metalach, roślinach, skałach, związkach chemicznych i produktach ciała, takich jak włosy, mocz i jaja. Justus von Liebig stwierdza, że „konieczne jest, aby każdą dostępną substancję… obserwować i badać. Później alchemicy uważali kiedyś, że kluczowym elementem w stworzeniu kamienia był mityczny pierwiastek zwany karmotem.
Ezoteryczni hermetyczni alchemicy mogą odmówić pracy nad substancjami egzoterycznymi, zamiast tego kierują swoje poszukiwania Kamienia Filozoficznego do wewnątrz. Chociaż podejścia ezoteryczne i egzoteryczne są czasami mieszane, oczywiste jest, że niektórzy autorzy „nie odnoszą się do substancji materialnych, ale używają języka egzoterycznej alchemii wyłącznie w celu wyrażenia teologicznych, filozoficznych lub mistycznych wierzeń i aspiracji”. Nowe interpretacje wciąż rozwijają się wokół spagirycznych, chemicznych i ezoterycznych szkół myślenia.
Opus Magnum
Kamień Filozoficzny jest tworzony metodą alchemiczną znaną jako Opus Magnum lub Wielkie Dzieło.
Instrukcje tworzenia Kamienia Filozoficznego są często wyrażane jako seria zmian koloru lub procesów chemicznych. Praca wyrażona kolorami może przechodzić przez fazy nigredo, albedo, citrinitas i rubedo. Wyrażony jako seria procesów chemicznych, często obejmuje siedem lub dwanaście końcowych etapów mnożenia i projekcji.
Składniki do stworzenia Kamienia Filozoficznego
Składniki są wysoce dyskusyjne. Jacques Sadoul ma tendencję do myślenia, że są to:
Mieszanina pirytu (żelaza) lub ziemi bardzo bogatej w żelazo, jako zasady, ponieważ inni autorzy uważają, że jest to związek występujący wszędzie. To element, który wszyscy znali. W tym czasie odkryto tylko sześć pierwiastków. Rtęć Filozofów i Siarka Filozofów nie są pierwiastkami chemicznymi, ale przygotowanymi z pirytu zmieszanego z kwasem winowym.
Kwas winowy
Jest to związek ekstrahowany z dębu bezszypułkowego, drzewa wielokrotnie pokazywanego w Mutus Liber (cicha księga). Argumentem przemawiającym na korzyść jest to, że w niektórych fazach procesu wytwarzania kamienia należy to robić w ciemności, ponieważ kwas winowy jest wrażliwy na światło i byłby odpowiedzialny za zmianę koloru Opus Magnum.
Mylące znaki alchemiczne
Na jednym z talerzy Mutus liber pokazane są rośliny, które służą jako podpory dla tkanin. Uważa się, że o porze roku ustalonej przez zwierzęta przedstawione na arkuszu, które nawiązują do zachodniego horoskopu, zbiera się rosa.
Rosę i kwas winowy (różne nazwy w pismach alchemicznych) miesza się z pirytem, aby uzyskać rtęć filozofów lub siarkę filozofów.
Jedną z cech alchemii jest to, że w pismach ustanowiono mylący język, z zamiarem wprowadzenia w błąd każdego, kto chce zbudować kamień. Na przykład przyjmuje się, że odniesienia do siarki i rtęci nie nawiązywały do prawdziwych pierwiastków chemicznych, ale do niektórych ich odmian, znanych tylko alchemikom.
Dlatego niektórzy autorzy alchemicy odwołują się na przykład do rtęci filozofów, aby dać wskazówkę, że nie jest to pierwiastek rtęci.
Uważa się, że procedura tworzenia Kamienia Filozoficznego jest jasno określona w Mutus Liber.
