Zaktualizowano artykuł 30 marca 2024
Monoatomowe Złoto (Ormus) – Tajemniczy Eliksir Odkryty przez Davida Hudsona
Na wstępie Podkreślamy że informację zawarte w tym artykule to zbiór informacji z fora,stron internetowych oraz opini z konferencji samego D. HUDSONA. Należy podchodzić do artykułu z rozwagą i ostrożnością.
Monoatomowe złoto, znane również jako Ormus, jest subtelną substancją, której istnienie jest znane od wielu wieków. Początki nowoczesnych badań nad tą substancją sięgają lat 80. XX wieku, kiedy to farmer David Hudson podjął się szczegółowego badania tej materii. Hudson zainwestował miliony dolarów w badania nad Ormusem, który, jak się okazało, był znany od dawna.
Właściwości i Charakterystyka Ormus
- Posiada zdolność do wytwarzania, odbierania, zapisywania i uwalniania energii oraz światła bez strat.
- Jego elektrony mogą łączyć się z antyelektronami, tworząc pasma światła o przeciwnym pędu, które krążą wokół owalnego jądra.
- Generuje delikatny wir energii zwanej Prana (uniwersalna energia życiowa w koncepcjach wschodnich), który spiralnie porusza się wzdłuż struktury podobnej do podwójnej helisy atomu, przypominającej energię kundalini (mistyczna energia życiowa w hinduizmie).
- Wytwarza wokół siebie specjalne pole magnetyczne, nazywane polem Meissnera (pole magnetyczne wokół nadprzewodnika, które wyklucza pole zewnętrzne), które przypomina Mer-Ka-Bę. Mer-Ka-Ba to termin pochodzący z tradycji egipskiej, który opisuje lekkie ciało ludzi. Składa się z trzech słów: MER (pasma światła krążące w przeciwnych kierunkach), KA (energia życia i ducha) oraz BA (dusza). W połączeniu opisuje duchową moc życia i duszy, które łączą się, tworząc jedność w postaci jasnych pasm światła, poruszających się w przeciwnych kierunkach, zdolnych pokonywać przestrzeń i czas.
- Monoatomowe złoto manifestuje się fizycznie tylko w 5/9 swojej postaci.
- W pewnych warunkach, w obecności pola magnetycznego Ziemi, czyste złoto monatomowe jest zdolne do lewitacji.
- Jest substancją niezużywalną, o wiecznej trwałości i funkcji.
Znaczenie i Właściwości Ormus (Złoto Monatomowe) w Tradycjach Dawnych i Nowoczesnych Badaniach
Złoto monatomowe, znane również jako Ormus, jest tajemniczą substancją, której działanie jest opisywane w literaturze i tradycjach od ponad 2000 lat.
Zgodnie z relacjami grupy alchemików, którzy zażywali Złoto Monatomowe przez kilka lat i dokonywali jego testów w kontekście duchowym, substancja ta jest wchłaniana przez ciało po spożyciu. Badania laboratoryjne wskazują, że może ono zwiększyć przewodnictwo energetyczne DNA nawet o 10.000 razy.
Obserwacje tej grupy oraz odniesienia do starożytnych tekstów (pochodzących z tradycji egipskiej, biblijnej, Wed (staroindyjskich pism religijnych) i alchemii) pozwoliły na zidentyfikowanie następujących właściwości i reakcji związanych z Ormuse dla bezpieczeństwa lepiej nie będziemy ich opisywać.
Warto zaznaczyć, że choć wiele z tych właściwości jest opisanych w starożytnych tekstach, współczesne badania nad złotem monatomicznym są nadal w toku i wymagają dalszej weryfikacji.
Złoto Monatomowe (ORMUS): Białe Proszkowe Złoto według Davida Hudsona
Złoto monatomowe, określane przez Davida Hudsona jako „białe proszkowe złoto”, to tajemnicza substancja, której właściwości zostały opisane w starożytnych tekstach ezoterycznych. Te teksty sugerują, że pierwiastki monatomiczne mogą wspierać procesy transformacji, zwłaszcza w okresie do 2012 roku i później, oraz towarzyszące im wewnętrzne procesy alchemiczne, prowadzące do pozytywnych przemian. Te substancje mają pomóc w osiągnięciu „Nowego Eonu” powszechnej świadomości.
Chociaż podstawowe efekty działania elementów monatomowych są podobne dla większości ludzi, indywidualne doświadczenia mogą się różnić w zależności od poziomu zaawansowania duchowego danej osoby (na przykład stopnia uwolnienia gęstych energii, praktykowania medytacji czy zaawansowania w praktykach ezoterycznych).
Monoatomowe złoto to forma złota o niestandardowych właściwościach: jest niemetaliczna, nietoksyczna i ma zerową wartośćowość. Jest to również nadprzewodnik działający w wysokich temperaturach. Można je wytwarzać alchemicznie z 24-karatowego złota metalicznego. Występuje ono również naturalnie w niewielkich ilościach w glebach wulkanicznych, wodzie morskiej, a także w skórkach niektórych owoców i warzyw o odcieniach purpurowych lub fioletowych, takich jak czerwone winogrona, bakłażany czy fiołki.
W kontekście historycznym, niektórzy badacze sugerują, że złoto monatomowe może być tożsame z legendarnym kamieniem filozoficznym. Było ono również znane i stosowane w średniowiecznej alchemii zachodniej jako „retrospaded Calx of Gold”, który nie mógł być „ożywiony” (czyli przekształcony z powrotem w metaliczne złoto za pomocą konwencjonalnych metod metalurgii). W tradycji ajurwedyjskiej, złoto monatomowe jest znane jako bhasma złota, które spełnia „test nieodwracalności”.
Ważne jest, aby nie mylić złota monatomicznego z solami złota stosowanymi w konwencjonalnej medycynie, które są toksyczne. Również nie jest tożsame ze złotem koloidalnym, które zachowuje swoje metaliczne właściwości.
Zawiesina Ormus: Klucz do Zrozumienia Monatomicznych Elementów
Elementy ORMUS, znane również jako ORME (Orbitally Rearranged Monoatomic Elements – Orbitalnie Przestawione Elementy Monatomiczne), charakteryzują się unikalnym stanem, w którym występują jako pojedyncze atomy. Dzięki temu nie muszą one dzielić ani wymieniać elektronów z innymi atomami, co zwykle jest konieczne dla zachowania stabilności.
Charakterystyczną cechą tych elementów jest ich 3,5-wymiarowy stan, który nadaje im pewną niezależność. Możliwe jest to dzięki temu, że ich elektrony wykazują właściwości zbliżone do fotonów (cząstek światła) lub hybryd światła i materii. W tym unikalnym stanie nie podlegają one konwencjonalnym prawom stabilności elektronów.
David Hudson, który przeprowadził szeroko zakrojone badania na temat ORMUS, prezentował ten materiał w formie galaretkowatej zawiesiny. Hudson wprowadził termin ORME, co jest skrótem od „Orbitally Rearranged Monoatomic Elements”. W kontekście tych badań, ORME zostało powiązane z wieloma pojęciami mistycznymi i alchemicznymi, takimi jak Gwiezdny Ogień, Kamień Filozoficzny, Eliksir Życia, Biały Proszek Złota, Ma-na, Manna, a nawet Poranna Rosa.
Interesującym szczegółem jest to, że słowo ORME, być może przypadkowo, a może intencjonalnie, pokrywa się z hebrajskim terminem oznaczającym „Drzewo Życia”.
Rozumienie właściwości i potencjału ORMUS jest kluczem do zgłębienia tajemnic monatomicznych elementów, które od wieków fascynują badaczy, alchemików i poszukiwaczy duchowych prawd.
ORMUS: Połączenie Historii, Legenda i Nauki
Elementy ORMUS, również nazywane ORME (Orbitally Rearranged Monoatomic Elements – Orbitalnie Przestawione Elementy Monoatomowe), wyróżniają się unikalnym stanem, w którym występują jako pojedyncze atomy. Dzięki temu nie muszą wymieniać elektronów z innymi atomami, co zapewnia im stabilność. W tym stanie wykazują pewne cechy fotonów (cząstek światła), przypominając hybrydę światła i materii, przez co nie podlegają tradycyjnym prawom stabilności elektronów.
Hudson prezentował ORMUS jako galaretkowatą zawiesinę, nazywając ją również Gwiezdnym Ogniem czy Kamieniem Filozoficznym. ORMUS jest tematem o szerokim zakresie, łączącym nowoczesne nauki takie jak chemia, fizyka i fizjologia z interpretacjami historycznymi związanymi z kulturami sumeryjską, egipską i wieloma innymi. ORMUS jest często uważany za łącznik między tymi dziedzinami wiedzy.
Pierwiastki monatomowe, znane jako „metale szlachetne”, takie jak ruten, rod, pallad, srebro, osm, iryd, platyna i złoto, w specyficznym stanie monatomicznym, mogą tracić swoje typowe właściwości metaliczne. W wyniku tego mogą osiągnąć stan nadprzewodnictwa, w którym ich elektrony stają się podobne do fotonów. Te metale mają zdolność do pozostawania stabilnymi w formie monatomicznej, co prowadzi do różnorodnych efektów, od lewitacji po biologiczne oddziaływania z ludzkim ciałem.
Biblijny kontekst w Księdze Rodzaju, w której opisane jest stworzenie świata, zawiera odniesienia do złota jako cennego składnika stworzenia. Możliwe jest, że złoto, wspomniane w kontekście „Drzewa Życia”, może mieć związek z właściwościami ORMUS. Tradycyjna alchemia również odnosi się do „białego proszku złota” jako „Pokarmu Bogów”, co może odpowiadać formie monatomicznej metali szlachetnych odkrytej przez Hudsona. Dla alchemików, osiągnięcie „Wielkiego Dzieła” polegało na przygotowaniu Eliksiru Życia i Kamienia Filozoficznego, co może wskazywać na głębsze znaczenie tajemniczego „białego proszku złota”.
Podsumowując, ORMUS łączy w sobie zarówno starożytną wiedzę, jak i nowoczesne badania naukowe, stanowiąc most między przeszłością a przyszłością, materiałem a duchem
Monoatomowe złoto: Klucz do alchemii?
Tradycje alchemiczne podkreślały znaczenie podziału materii. W kontekście tych tradycji sugerowano, że uwalniając atomy z ich metalicznych struktur krystalicznych, możliwe jest osiągnięcie jednoatomowej formy złota oraz innych wartościowych metali.
David Hudson, badacz ORME, zwrócił uwagę na powiązania z hebrajską tradycją Ma-Na, nazywaną również Białym Proszkiem Złota. Określenie „manna” tłumaczone jest jako „Co to jest?”, fraza ta pojawia się w Papirusie Ani, części Egipskiej Księgi Umarłych. W kontekście historycznym, ORME może być związane z kapłaństwem Melchizedeka oraz miejscem znanym jako Qumran, gdzie rezydowali Esseńczycy.
ORME w tradycji i kulturze
Niektóre źródła sugerują, że mieszanka białego proszku złota była uważana za „esencję boskości” lub „nasienie ojca w niebie”. Hudson spekulował, że Mojżesz miał wiedzę o produkcji ORME i że Arka Przymierza była de facto pojemnikiem na ORME. Jego właściwości nadprzewodzące mogłyby tłumaczyć niezwykłe zachowanie Arki, takie jak lewitacja czy potężne wyładowania energii.
W późniejszych tradycjach esseńskich biały proszek złota zaczęto nazywać „nauczycielem sprawiedliwości”, co sugeruje, że miał on duchowe lub medytacyjne zastosowanie.
Laurence Gardner w swoich książkach „Lost Secrets of the Sacred Ark” oraz „Genesis of the Grail Kings” dokładnie bada związek między złotem a Arką Przymierza. Dla tych zainteresowanych tematem, obie książki stanowią doskonałe źródło informacji.
ORME i Anunnaki
Wg teorii, Anunnaki, pozaziemskie istoty z planety Nibiru, przybyły na Ziemię z zamiarem wydobycia złota i innych cennych metali. W celu zrealizowania swoich planów, miały stworzyć ludzkość i dostarczyć jej wiedzę i technologie. Twierdzi się, że dostarczały one również naturalnego, organicznego odpowiednika ORME znanego jako Star Fire wybranym jednostkom.
Jednym z bardziej kontrowersyjnych twierdzeń jest to, że przed wprowadzeniem ludzkości do użycia ORME, królowie korzystali z Gwiezdnego Ognia, który był esencją bogiń Anunnaki. Oczywiście, takie twierdzenia wymagają dalszych badań i potwierdzenia.
Laurence Gardner zasugerował, że faraonowie starożytnego Egiptu byli karmieni esencją bogiń Anunnaki, w tym mlekiem bogini Isztar, co mogło przyczynić się do ich długowieczności i boskości.
W kontekście badań nad ORME, ważne jest podkreślenie, że wiele twierdzeń jest spekulacyjnych i wymaga dalszej weryfikacji. Jednakże zainteresowanie tym zagadnieniem wskazuje na jego potencjalne znaczenie w kontekście starożytnych tradycji i współczesnej nauki.
ORME: Pojęcie w świetle tradycji
Według tradycji, Ormus lub Orme ma swoje korzenie w alchemii. Gardner wskazuje na potencjalne właściwości enzymu telomerazy, który posiada unikalne cechy przeciwstarzeniowe. W większości tkanek ludzkich ten enzym nie występuje, chociaż jest obecny w nowotworach złośliwych i komórkach rozrodczych. To sugeruje, że w ludzkim DNA istnieje potencjał do produkcji tego enzymu, który został wyłączony w pewnym punkcie ewolucji.
Po potopie dostępność Gwiezdnego Ognia (lub ORME) wydaje się zmniejszyć. Patriarchowie, poczynając od Abrahama, zauważyli spadek długości życia. Zauważono, że tylko ci, którzy byli wyznawcami Enki, mieli dostęp do Gwiezdnego Ognia, w przeciwieństwie do wyznawców Enlila.
Współczesne zastosowanie ORME
Alchemicy, tacy jak Lapidus i Eirenaeus Philalethes, opisywali Kamień Filozoficzny jako proszek zdolny do przekształcania metali nieszlachetnych w złoto i srebro. Twierdzili, że choć kamień ten jest tworzony ze złota, różni się od zwykłego złota. Gardner, zastanawiając się nad tym zagadnieniem, podnosi kwestię możliwości przekształcania złota w biały proszek do spożycia w kontekście współczesnej nauki.
Podsumowując, idea ORME odwołuje się do starożytnych tradycji i legend, ale także budzi zainteresowanie w kontekście współczesnej nauki i badania. Chociaż wiele z tych koncepcji pozostaje w sferze spekulacji, kontynuacja badań w tej dziedzinie może prowadzić do nowych odkryć i zrozumienia.
ORME: Starożytna Historia
Znane od ponad 2000 lat, Ormus lub Orme, odwołuje się do tajemniczych właściwości pewnych pierwiastków. Sugestie wskazują, że świątynia Hathor na górze Horeb na półwyspie Synaj mogła być zaangażowana w budowę piramid w starożytnym Egipcie. Współczesne teorie sugerują, że biały proszek, potencjalnie związany z ORME, mógł być wykorzystywany do lewitacji masywnych bloków kamienia używanych w budowie piramid, zmieniając właściwości czasoprzestrzenne.
Właściwości ORME
Dawne zapiski sugerują, że osoba spożywająca ORME może osiągnąć zdolności takie jak telepatia, lewitacja, postrzeganie dobra i zła, a nawet uzdrawianie poprzez dotyk. Te tradycje są zbieżne z pewnymi opowieściami związanymi z Anunnaki oraz z naukami ewangelii chrześcijańskiej.
ORME w Żywności
Badania sugerują, że pewne pierwiastki związane z ORME mogą być obecne w wielu roślinach, w tym w winogronach, co jest związane z głęboko sięgającymi korzeniami tych roślin. Interesujące jest to, że wnętrze Ziemi może być głównym źródłem tych pierwiastków, co tłumaczyłoby obecność złota w głębokich kopalniach i pierwiastków wulkanicznych w glebie.
Dodatkowo, badania David Hudsona wskazują, że tkanka mózgowa zwierząt, takich jak świnie i krowy, zawiera znaczące ilości rodu i irydu. Istnieje teoria, że samoświadoma świadomość ludzi może być związana z obecnością tych monatomicznych metali szlachetnych w mózgu. Jeśli tak jest, ludzie mogą potrzebować większej ilości tych pierwiastków w diecie, niż wcześniej zakładano.
Podsumowanie
Odkrycia i badania nad ORMUS i ORME otwierają fascynujące możliwości zrozumienia tajemnic starożytnych tradycji oraz potencjalnych korzyści zdrowotnych dla współczesnego człowieka. W miarę jak badania nadal się rozwijają, może to prowadzić do głębszego zrozumienia roli tych pierwiastków w ludzkim ciele i umyśle.
Źródło Książki:
„The Science of Ormus: The Definitive Guide to the Extraordinary Properties of Ormus and Its Potential to Enhance Health, Well-Being, and Consciousness” by David Hudson
„Ormus Gold: The Elixir of Life” by Barry Carter
