Zaktualizowano artykuł 25 września 2023
Ormus – monoatomowe złoto i jego tajemnice
Monoatomowe złoto, znane również jako jednoatomowe lub dwuatomowe złoto, bywa określane mianem „Egipskiego Białego Złota Mocy”. W starożytności przypisywano mu właściwości „Owocu Drzewa Życia” lub „Gwiezdnego Złota Bogów”. Ta tajemnicza i alchemiczna substancja była używana przez starożytnych mieszkańców Kemet (nazwa starożytnego Egiptu). Wierzyli oni, że dzięki niej można osiągnąć wyższe stany świadomości i doświadczyć mistycznych wrażeń. Współczesne zainteresowanie tym złotem odrodziło się w 2003 roku, kiedy to Laurence Gardner opisał ponowne odkrycie monoatomowego złota w swojej książce „Zagubione Tajemnice Arki Przymierza”.
Monoatomowy? czyli jaki?
Termin „monoatomowy” odnosi się do substancji składającej się z pojedynczych atomów. Jest to niemetaliczna i nietoksyczna forma złota o zerowej wartościowości, co oznacza, że jest to najczystsza postać tego metalu. Proces jej przygotowania polega na przemianie metali nieszlachetnych w złoto. Wierzy się, że technika tworzenia monoatomowego złota, wykorzystywana przez starożytnych Egipcjan, pochodziła od ludzi z Kemet i była przez nich doskonalona.
Złoty proszek jednoatomowy: tajemnica starożytnych
Złoty proszek, znany również jako jednoatomowe lub dwuatomowe złoto, to biała substancja wytwarzana z 99,98% czystego złota poprzez zmianę jego struktury atomowej. Proces ten pozwala na uzyskanie proszku składającego się z bilionów pojedynczych atomów złota. Co ciekawe, każda cząsteczka tego proszku jest tak lekka, że waży mniej niż powietrze.
W starożytności złoty proszek był używany w praktykach duchowych. Wierzono, że indukuje stan duchowej błogości, euforii i wyższej świadomości. Ponadto miał właściwości pobudzające seksualnie oraz zwiększał wgląd i zdolności psychiczne. Uważano, że spożywanie tego proszku może pomóc w zrozumieniu ukrytych przekonań, zmartwień i wątpliwości, przynosząc je na powierzchnię świadomości. Mówiono także, że neutralizuje negatywną energię przechowywaną w komórkach i chroni je przed zewnętrznymi zagrożeniami, choć termin „inwazje obcych/trojanów” mógł być używany w przenośni, odnosząc się do negatywnych energii czy wpływów.
Chociaż starożytne zastosowania i wierzenia dotyczące złotego proszku są fascynujące, warto pamiętać, że współczesna nauka może mieć inne spojrzenie na jego właściwości i potencjalne korzyści.
Złoto monoatomowe: tajemnicza substancja o niezwykłych właściwościach
Złoto monoatomowe, znane również jako dwuatomowe, to substancja, która przez wieki była ceniona za swoje potencjalne właściwości lecznicze. Oto główne korzyści, jakie przypisuje się temu złotu:
- Wzmocnienie układu odpornościowego.
- Ochrona i wsparcie dla serca.
- Stymulacja działania przysadki mózgowej i szyszynki (części mózgu odpowiedzialne za produkcję ważnych hormonów).
- Rewitalizacja grasicy (organu uczestniczącego w produkcji limfocytów).
- Zwiększenie produkcji czerwonych krwinek w szpiku kostnym.
- Regeneracja komórek w całym organizmie.
- Odbudowa komórek mózgowych.
Dzięki tym właściwościom złoto monoatomowe stało się przedmiotem zainteresowania naukowców. Wierzy się, że wzmacniając aurę lub pole energetyczne człowieka, można osiągnąć harmonię z naturalnymi rytmami natury, co przekłada się na lepsze samopoczucie i większą harmonię z otoczeniem.
Starożytni Egipcjanie, będący jedną z najstarszych cywilizacji, przywiązywali dużą wagę do duchowości. Dla nich złoto monoatomowe było kluczem do głębokich medytacji i połączenia ze światem duchowym.
Termin „jednoatomowy” odnosi się do minerałów zawartych w wodzie morskiej lub glebie. Choć przez wiele lat pozostawały one nieodkryte, to współczesny naukowiec, David Hudson, odkrył je na nowo, ukazując ich niezwykłe właściwości. Badania nad tym złotem pochłonęły ogromne środki finansowe, a ich wyniki są ciągle publikowane, choć wiele kwestii pozostaje niewyjaśnionych.
Ciekawostką jest, że jednoatomowe pierwiastki w stanie wysokiego spinu (inaczej nazywane stanem m) to alternatywna nazwa dla tych minerałów. Są one uważane za superprzewodniki i superpłyny, które mogą poprawiać przepływ energii w komórkach. Ich potencjalne właściwości lecznicze mogą przynieść wiele korzyści dla zdrowia ludzi.
Minerały ormus
Minerały Ormus zdobywają coraz większą popularność, zwłaszcza w sektorze rolnym. Znane są z tego, że przyczyniają się do poprawy wzrostu roślin, co pozwala na uzyskanie zdrowych plonów bez konieczności stosowania pestycydów czy insektycydów.
Obserwacje wskazują, że zwierzęta gospodarskie, takie jak krowy, po spożyciu produktów zawierających minerały Ormus, mogą wykazywać zwiększoną produkcję mleka. Jednak ważne jest, aby dawki były odpowiednio dostosowane i oparte na dokładnych badaniach.
Choć minerały Ormus są jednymi z często badanych składników, ich właściwości wciąż budzą wiele pytań. Jednym z najbardziej zaskakujących odkryć jest zachowanie irydu ORMUS pod wpływem nagrzewania. Po wielokrotnym procesie podgrzewania iryd ORMUS emituje czerwone ciepło. Co więcej, jego masa może gwałtownie zmieniać się z każdym cyklem wyżarzania – w pewnym momencie może nawet tracić, a następnie odzyskiwać całą swoją wagę.
Warto podkreślić, że choć minerały Ormus są przedmiotem licznych badań, nie wszystkie ich właściwości są w pełni potwierdzone naukowo. Informacje zawarte w tym artykule opierają się na dotychczasowych badaniach i obserwacjach z różnych źródeł naukowych. Przed zastosowaniem minerałów Ormus w praktyce warto skonsultować się z ekspertami w danej dziedzinie.
