Zaktualizowano artykuł 14 lipca 2025
Ormus w starożytnych tekstach
Ormus, tajemnicza substancja znana w starożytności, była często opisywana jako biały proszek. Wspomnienia o niej można znaleźć w starożytnych tekstach, takich jak Egipska Księga Umarłych i Papirus Ani, które są jednymi z najstarszych zapisów dotyczących życia po śmierci. W jednym z fragmentów, datowanym na około 3500 rok p.n.e., pochodzącym z grobu Pepi II, pojawia się seria pytań: „Co to jest?”.
Wspomnienia o Ormusie nie ograniczają się tylko do starożytnego Egiptu. Występuje on również w Biblii oraz innych starożytnych pismach. Ciekawostką jest fakt, że Hebrajczycy, którzy przez wiele pokoleń pracowali w Egipcie jako rzemieślnicy i metalurdzy, również mieli do czynienia z tą substancją. Gdy opuścili Egipt, złotnik o imieniu Besalial przygotował tzw. „chleb Bożej obecności”. Ten specjalny chleb był spożywany przez najwyższego kapłana.
W języku hebrajskim słowo „Manna” dosłownie oznacza „Co to jest?”. Jest to ciekawe, ponieważ to samo pytanie pojawia się w starożytnych egipskich tekstach. Józef Flawiusz, znany historyk, również wspomina o tym w swoich zapiskach.
Podsumowując, Ormus, choć otoczony tajemnicą, był znany i ceniony w wielu starożytnych kulturach. Wspomnienia o nim wskazują na jego ważną rolę w duchowych i fizycznych praktykach tych społeczności. Współczesne badania nad Ormusem dążą do zrozumienia jego właściwości i potencjalnych korzyści dla ludzkiego zdrowia.
ORME – tajemnicza manna z przeszłości
ORME, nazywane również manną, jest tajemniczą substancją, o której wspomina Biblia. Według świętej księgi, Mojżesz ostrzegł lud hebrajski, że ze względu na nieprzestrzeganie przymierza, manna zostanie im odebrana. Jednak przepowiedział, że powróci ona w „czasach ostatecznych”, kiedy to ludzie staną się narodem arcykapłanów, a nie tylko wybraną grupą kapłanów. Manna była opisywana jako pożywienie, a nawet jako światło, które można przyjąć do swojego ciała.
Ciekawostką jest fakt, że jeśli zapyta się współczesnego rabina o biały proszek ze złota, prawdopodobnie potwierdzi jego istnienie w tradycji. Jednak, według tradycji żydowskiej, wiedza na temat produkcji tego proszku zaginęła po zniszczeniu pierwszej Świątyni, znanej jako Świątynia Salomona.
Podsumowując, ORME, czyli manna, jest fascynującym elementem zarówno starożytnych tekstów, jak i tradycji religijnych. Jej dokładne właściwości i znaczenie pozostają przedmiotem badań i spekulacji.
Ormus teorie i Badania – Davida Hudsona.
Ormus: Tajemnicza Recepta ze Świątyni Salomona
Choć wiele wiedzy o Ormus zostało utracone wraz ze zniszczeniem Świątyni Salomona, nie wszystko poszło w zapomnienie. Arcykapłani, którzy opuścili świątynię po jej zniszczeniu, założyli społeczność w miejscu zwanym Qumran. Byli to Esseńczycy. Zgodnie z tłumaczeniami zwojów znad Morza Martwego, dokonanymi przez Eisemana i Wise’a, w starożytnym Egipcie Ormus był nazywany „Złotą Łzą Oka Horusa”.
Ormus to biały proszek ze złota, który, gdy jest mieszany z wodą, nie rozpuszcza się w tradycyjny sposób. Zamiast tego tworzy galaretowatą zawiesinę, przypominającą wyglądem nasienie. W starożytnych tekstach nazywano to „tym, co wychodzi z ust twórcy” – sugerując ślinę lub, bardziej symbolicznie, nasienie ojca niebieskiego.
Symbolika jest tu kluczowa. Istnieje koncepcja przygotowania się jako oblubienica, oczyszczając i przygotowując się na spotkanie z ojcem niebieskim. W tej metaforze chodzi o duchowe odrodzenie, oczyszczenie i odnowienie.
Dla czytelników, którzy mogą nie być zaznajomieni z tymi pojęciami: Ormus to substancja, która od wieków fascynuje badaczy i duchowych poszukiwaczy. Jej dokładne właściwości i zastosowania pozostają przedmiotem badań i spekulacji.
Ormus: Klucz do Odnawiania Komórek DNA?
Ormus, tajemnicza substancja, która od wieków fascynuje badaczy, jest uważana za klucz do odnawiania komórek DNA. Według niektórych teorii, Ormus ma zdolność przywracania każdej komórki w organizmie do jej optymalnego stanu, tzn. do stanu, w jakim znajdowała się w okresie młodości. Twierdzi się, że udoskonala DNA i „zamyka” światło w ciele, prowadząc do momentu, w którym ciało świetliste zaczyna dominować nad ciałem fizycznym.
W starożytnym Egipcie wierzono, że ludzie posiadają dwa ciała: fizyczne i duchowe. Ciało fizyczne wymaga pożywienia, aby rozwijać się i osiągnąć swój pełen potencjał. Podobnie jak młode dziecko, które potrzebuje odżywiania, aby dorosnąć i stać się dorosłą osobą.
Jednak starożytni Egipcjanie wierzyli również w istnienie ciała duchowego, nazywanego „KA”. Uważali, że tak jak ciało fizyczne potrzebuje pożywienia, tak samo KA wymaga odżywiania, aby rozwijać się i osiągnąć swój duchowy potencjał. Niestety, wielu ludzi zapomina o tym aspekcie i nie „karmi” swojego KA, co prowadzi do jego stagnacji. Starożytne teksty sugerują, że aby prawidłowo odżywiać KA, trzeba dostarczyć mu „nasienia ojca niebieskiego”. Współczesne interpretacje tego pojęcia mogą różnić się w zależności od źródła, ale podkreślają one duchowy aspekt odżywiania i wzrostu.
Ormus: Tajemnicza Moc Ciała Subtelnego
Ormus, znany również jako „pokarm aniołów” lub „manna”, jest tajemniczą substancją, która od wieków fascynuje badaczy i duchowych poszukiwaczy. Wierzy się, że posiada on zdolność do odżywiania i wzmacniania ciała subtelnego, nazywanego w starożytnym Egipcie „KA”.
KA, uważane za ciało duchowe, rozwija się i ewoluuje, osiągając wyższe poziomy oświecenia. W pewnym momencie, ciało świetliste (lub KA) może stać się tak potężne, że przewyższa ciało fizyczne. Osoby, które osiągnęły ten stan, mogą emanować tak silnym światłem, że dosłownie „oświetlają” pomieszczenie, w którym się znajdują. Z tego stanu wynikają różne zdolności, takie jak telepatia, wiedza o dobru i złu, a nawet zdolność do lewitacji czy chodzenia po wodzie. Wierzy się, że taka osoba może stać się istotą piątego wymiaru, zdolną do przemieszczania się w czasoprzestrzeni za pomocą samej woli.
Starożytne teksty opisują różne zdolności związane z tym stanem, takie jak uzdrawianie przez nałożenie rąk czy nawet wskrzeszanie zmarłych. Choć brzmi to nieprawdopodobnie, wielu poszukiwaczy duchowych twierdzi, że doświadczyło niewytłumaczalnych zjawisk po spożyciu Ormus.
Chrystus, w jednym z biblijnych przekazów, mówił o znaczeniu odpowiedniego pokarmu i odpowiednich szat. Czy mógł odnosić się do Ormus jako „odpowiedniego pokarmu”? A może do ciała świetlistego jako „odpowiedniej szaty”?
Ormus, choć głęboko zakorzeniony w starożytnych tradycjach, pojawia się w różnych kulturach i tekstach pod różnymi nazwami. Jego tajemnicza natura i potencjalne korzyści dla ludzkiego ducha nadal przyciągają uwagę i zainteresowanie wielu.
Poznaj nasze preparaty badawcze ORMUS, dostępne w kategorii produktów inspirowanych alchemią i fizyką kwantową.
Źródła i literatura
- Faulkner R.O. – The Egyptian Book of the Dead, Chronicle Books, 1994.
- Allen J.P. – Middle Egyptian, Cambridge University Press, 2010.
- Biblia Tysiąclecia – Księga Wyjścia 31:1–11, Kapłańska 24:5–9.
- Sarna N.M. –Exploring Exodus, Schocken Books, 1996.
- Josephus Flavius – Antiquities of the Jews, [online link](https://penelope.uchicago.edu/josephus/ant-3.html).
- Wise M., Abegg Jr. M., Cook E. – The Dead Sea Scrolls: A New Translation, HarperOne, 2005.
- US Patent 5,091,193 – [https://patents.google.com/patent/US5091193A/en](https://patents.google.com/patent/US5091193A/en)
