Podróże Astralne

Podróże astralne OOBE – wyjaśnienie zjawiska

Podróże astralne, znane również jako OOBE (Out-of-Body Experience, czyli dosłownie „doświadczenie poza ciałem”), to zjawisko, podczas którego jednostka ma wrażenie opuszczenia swojego fizycznego ciała i funkcjonowania w tzw. ciele astralnym. W tym stanie, osoba jest w stanie postrzegać otoczenie z innej perspektywy niż ta związana z ciałem fizycznym i przemieszczać się w przestrzeni bez żadnych fizycznych barier. Zjawisko to jest często kojarzone z medytacją, projekcją astralną, doświadczeniami bliskimi śmierci (NDE – Near-Death Experience) oraz świadomymi snami.

Podróże astralne prowadzą do tzw. Strefy Przejściowej, metaforycznego miejsca pełnego rosnących i żyjących bytów. Uważa się, że jest to przestrzeń oddzielająca naszą fizyczną rzeczywistość od innych, bardziej duchowych wymiarów. W kontekście podróży astralnych, Strefa Przejściowa jest postrzegana jako pierwotna warstwa Astralu, miejsce pełne życia i dynamiki, gdzie powstają odrębne światy czy domeny. Osoby podróżujące astralnie mogą w tej strefie doświadczać różnorodnych zjawisk i spotykać różne byty. Jest to również przestrzeń, w której można eksplorować różne poziomy Astralu, poznając jego tajemnice oraz własne zdolności. Wewnątrz Strefy Przejściowej tworzą się „bąble”, które pod wpływem różnych czynników mogą rozszerzać się, dając początek nowym domenom. Każdy z tych „bąbli” ma swoją unikalną charakterystykę i dynamikę.

Czym jest domena w podróży astralnej?

Słowo „domena” może odnosić się do określonej strefy, poziomu lub obszaru w świecie astralnym. Domeny astralne mogą różnić się pod względem wibracji, energii, istot, które je zamieszkują, oraz cech środowiskowych.

Świat astralny jest często postrzegany jako skomplikowana i złożona struktura z wieloma warstwami, poziomami lub domenami, które mogą być związane z różnymi aspektami duchowego rozwoju, myśli, emocji i uczuć. Niektóre domeny mogą być bardziej związane z pozytywnymi doświadczeniami i wyższymi wibracjami, podczas gdy inne mogą być związane z negatywnymi emocjami, lękiem i niższymi wibracjami.

Czym jest Bąbel Astralny?

Bąbel astralny to indywidualna przestrzeń energetyczna, która otacza każdą istotę i jest związana z ich myślami, uczuciami, przekonaniami i percepcją rzeczywistości. W przypadku ludzi, ich bąbel astralny może być opisany jako aura, pole energetyczne lub osobista przestrzeń astralna, która jest unikalna dla każdej osoby. Bąbel astralny może zmieniać się wraz z wewnętrznym rozwojem jednostki i jej duchowym doświadczeniem.

Związek między bąblem a domeną polega na tym, że bąbel astralny jednostki wpływa na jej doświadczenia w różnych domenach astralnych, a także na interakcje z innymi istotami i energiami. W zależności od stanu i cech energetycznych bąbla astralnego, podróżujący astralnie mogą być przyciągani do różnych domen astralnych i doświadczać różnorodnych interakcji i sytuacji.

Fazy i nazewnictwo związane z podróżami astralnymi

Podróże astralne są znane pod wieloma nazwami w różnych kulturach i tradycjach. Należą do nich: „ciało snu”, „ciało astralne”, „ciało subtelne”, „ciało energetyczne”, „buddyjskie ciało świetliste”, „taoistyczne ciało diamentowe”, „egipska ka”, „tantryczne ciało subtelne”, „hinduskie ciało błogości”. W tradycji chrześcijańskiej można je porównać do doświadczenia różnych „niebios”.

„Ciało subtelne” odnosi się do uniwersalnego doświadczenia ludzkiego, które wydaje się być wbudowane w naszą ludzką naturę. Jest to właśnie to ciało, które uczestniczy w projekcjach astralnych i jest aktywne podczas snu, zarówno nieświadomego, jak i świadomego. Projekcje astralne i sny są często postrzegane jako doświadczenia „poza ciałem” (OOBE – Out-of-Body Experience), które polegają na świadomym opuszczeniu ciała fizycznego.

Eksterioryzacja – co to jest?

Eksterioryzacja to termin używany głównie w dziedzinach duchowości, psychologii i filozofii. Opisuje on proces, podczas którego jednostka oddziela swoją świadomość od ciała fizycznego. W praktyce eksterioryzacja może prowadzić do doświadczeń „poza ciałem” (OOBE – Out-of-Body Experience), gdzie osoba ma wrażenie obserwowania otoczenia z punktu widzenia niezwiązanego z fizycznym ciałem. Może to także obejmować interakcje z innymi bytami lub dostęp do innych wymiarów rzeczywistości. W skrócie, eksterioryzacja to doświadczenie wyjścia poza fizyczne ograniczenia ciała i odbierania rzeczywistości w zupełnie inny, często duchowy sposób.

Ciało subtelne – co to takiego?

Ciało subtelne to termin pochodzący z tradycji duchowych, mistycznych i ezoterycznych, odnoszący się do niematerialnej części istoty ludzkiej, istniejącej poza fizyczną materią. W przeciwieństwie do naszego znanego, fizycznego ciała, ciało subtelne funkcjonuje na bardziej niematerialnym poziomie i jest często kojarzone z energią życiową, duchowością oraz naszymi emocjami.

W wielu kulturach i tradycjach, takich jak hinduizm, buddyzm czy taoizm, pojęcie to odgrywa kluczową rolę. W zależności od konkretnego systemu wierzeń, ciała subtelne mogą przybierać różne formy i nazwy. Na przykład w hinduizmie mówi się o ciałach astralnym, mentalnym i przyczynowym jako o różnych warstwach ciała subtelnego.

W kontekście energetycznym, ciała subtelne są ściśle powiązane z takimi elementami jak czakry (punkty energetyczne w ciele), meridiany (ścieżki przepływu energii) czy nadi (kanały energetyczne). Wiele praktyk duchowych, takich jak medytacja czy techniki oddechowe, ma na celu pracę z ciałami subtelnych, dążąc do ich oczyszczenia i harmonizacji. Poprzez dbanie o ciała subtelne, można dążyć do głębszego rozwoju duchowego oraz poprawy ogólnego samopoczucia, zarówno na poziomie emocjonalnym, jak i fizycznym.

Naukowe spojrzenie na zjawisko OOBE

Zjawisko OOBE (Out-of-Body Experience), czyli doświadczenie wyjścia poza ciało, od dawna fascynuje zarówno osoby duchowe, jak i naukowców. Chociaż pełne zrozumienie tego fenomenu wciąż stanowi wyzwanie, różne dziedziny nauki, takie jak neurologia, psychologia czy kognitywistyka, podejmują próby jego wyjaśnienia.

Neurologiczne tło OOBE

Badania w dziedzinie neurologii sugerują, że OOBE może być związane z aktywnością w określonych obszarach mózgu. Szczególnie kora ciemieniowa, odpowiedzialna za integrację informacji sensorycznych i percepcję ciała, odgrywa tu kluczową rolę. Stymulacja tego obszaru może prowadzić do doświadczeń przypominających wyjście poza ciało.

Psychologiczne aspekty OOBE

Z perspektywy psychologicznej, OOBE może być interpretowane jako mechanizm obronny. W sytuacjach silnego stresu, lęku czy traumy, doświadczenie wyjścia poza ciało może pomóc jednostce odciąć się od bolesnych przeżyć.

Kultura a OOBE

Kulturowe i społeczne tło również wpływa na sposób, w jaki interpretujemy OOBE. Doświadczenia te mogą być różnie postrzegane i opisywane w zależności od kulturowych przekonań i wartości.

OOBE a różne stany świadomości

OOBE nie jest związane z jednym konkretnym stanem świadomości. Może ono wystąpić podczas snu, medytacji, a nawet w stanie hipnozy. Dlatego niektórzy naukowcy uważają, że OOBE należy do szerokiej gamy doświadczeń związanych z różnorodnymi stanami świadomości.

Doświadczenia poza ciałem: OOBE i projekcja astralna

OOBE, czyli doświadczenie wyjścia poza ciało, może mieć charakter zarówno zamierzony, jak i mimowolny. Przykładowo, w sytuacjach bliskich śmierci, niektórzy pacjenci relacjonują, że doświadczyli uczucia unoszenia się nad swoim ciałem w sali szpitalnej, obserwując jednocześnie próby reanimacji przez personel medyczny.

Czynniki takie jak trauma, choroby, odwodnienie czy głód, podobnie jak w tradycyjnych rytuałach poszukiwania wizji rdzennych Amerykanów, mogą indukować OOBE. Ponadto, świadome sny mogą stanowić okazję do celowego wywołania tego zjawiska.

Charakterystyczne dla OOBE jest poczucie opuszczenia ciała i obserwowania go z zewnętrznej perspektywy. Z czasem, dzięki praktyce, można kierować swoją świadomością w różne miejsca, na przykład doświadczając uczucia latania.

Jeśli kiedykolwiek śniło się, że się lata, to prawdopodobnie było to OOBE. Istnieje przekonanie, że podczas snu regularnie doświadczamy takich stanów, nawet jeśli są to krótkie momenty unoszenia się nad ciałem.

Chociaż neuronaukowcy byli początkowo sceptyczni wobec tego zjawiska, obecnie nie jest ono całkowicie odrzucane. Niemniej jednak, dominujące stanowisko w nauce sugeruje, że OOBE może być związane z pewnymi nieprawidłowościami w funkcjonowaniu mózgu.

Dr Raymond Moody MD, po doświadczeniach z OOBE, zdecydował się zgłębić to zjawisko, skupiając się na doświadczeniach bliskich śmierci. Przez lata przeprowadzał wywiady z wieloma osobami, które przeżyły takie stany, identyfikując wspólne cechy doświadczeń. W wyniku swoich badań, Moody wyróżnił dziewięć charakterystycznych elementów OOBE bliskich śmierci, chociaż nie każda osoba doświadcza wszystkich z nich.

Korzyści płynące z doświadczeń poza ciałem (OOBE)

OOBE, czyli doświadczenia wyjścia poza ciało, od dawna fascynują ludzi i są przedmiotem badań w wielu tradycjach duchowych. Tacy praktycy jak tantycy (wyznawcy tantryzmu, starożytnej indyjskiej ścieżki duchowej) wykorzystywali świadome OOBE oraz świadome sny, aby zrozumieć głębsze aspekty istnienia. Jednym z głównych celów było przezwyciężenie lęku przed śmiercią poprzez zrozumienie, że istota ludzka nie ogranicza się jedynie do fizycznego ciała. Ponadto odkryli, że podczas takich doświadczeń ciało fizyczne może przeżywać głębokie procesy uzdrawiania.

Współczesnie, niektórzy sportowcy wykorzystują techniki świadomego śnienia, aby doskonalić swoje umiejętności. Poprzez praktykę w stanie świadomego snu lub OOBE, nie tylko wizualizują swoje działania, ale również doświadczają „fizycznych” odczuć związanych z daną aktywnością. Dzięki temu mogą rozwijać pamięć mięśniową i kształtować pożądane nawyki. Inni z kolei wykorzystują OOBE do eksploracji przeszłych wcieleń czy przyspieszonego rozwoju duchowego i osobistego.

Techniki projekcji astralnej

Projekcja astralna, znana również jako świadome doświadczenie wyjścia poza ciało (OOBE), jest praktyką, która fascynuje ludzi od wieków. Istnieje wiele metod, które pozwalają na osiągnięcie tego stanu, a każda z nich wymaga cierpliwości i praktyki.

Jednym z popularnych podejść jest technika, w której praktykujący stara się utrzymać umysł w stanie czujności, podczas gdy ciało przechodzi w stan snu. Choć może to wydawać się skomplikowane, celem jest osiągnięcie głębokiego relaksu ciała, zachowując jednocześnie świadomość. Joga Nidra, starożytna technika medytacyjna, jest jednym z narzędzi, które pomagają w osiągnięciu tego stanu. Gdy ciało jest w pełni zrelaksowane i przechodzi w stan snu, osoba praktykująca może próbować „opuścić” swoje fizyczne ciało.

Inną ciekawą metodą, stosowaną przez starożytnych joginów, było wykorzystanie dźwięku do zakotwiczenia świadomości. Przykładowo, jogini wiązali dwie żaby, które przez całą noc wydawały charakterystyczne dźwięki. Dźwięk ten służył jako punkt odniesienia dla jogina. Jeśli w trakcie snu przestawał słyszeć rechot żab, oznaczało to, że zanurzył się w sen i mógł wtedy świadomie „obudzić się” w śnie, kontynuując swoją praktykę.

Nie ma jednej uniwersalnej metody na osiągnięcie projekcji astralnej. Kluczem jest znalezienie techniki, która najlepiej pasuje do indywidualnych potrzeb i możliwości praktykującego.

Podróże astralne: Techniki OOBE według Instytutu Monroe

Robert Monroe, pionier w dziedzinie badań nad ludzką świadomością i założyciel renomowanego Instytutu Monroe, w 1971 roku opublikował książkę „Podróże poza ciało”. W niej przedstawił swoje doświadczenia związane z opuszczaniem ciała oraz sformułował siedmiokrokowy przewodnik do astralnej projekcji:

1. Relaksacja: Znajdź spokojne miejsce i zrelaksuj się zarówno fizycznie, jak i mentalnie.
2. Stan hipnagogiczny: Wejdź w stan półsnu, który jest granicą między czuwaniem a snem.
3. Głęboki trans: Pogłęb ten stan, skupiając się na doznaniach psychicznych, a nie fizycznych.
4. Wibracje: W trakcie medytacji możesz zauważyć subtelne wibracje w otoczeniu. Są one często kojarzone z początkową fazą projekcji astralnej.
5. Integracja wibracji: Przenieś te wibracje do swojego ciała i naucz się czuć się z nimi komfortowo. Uważa się, że pomaga to w „odłączeniu” ciała astralnego od fizycznego.
6. Skupienie na opuszczaniu ciała: Skoncentruj myśli na stopniowym „opuszczaniu” poszczególnych części ciała, zaczynając od kończyn.
7. Wyciąganie się: W tym etapie skup się na płynnym i swobodnym „wyciągnięciu” swojej świadomości poza ciało fizyczne.

Warto zaznaczyć, że choć metoda Monroe jest jedną z najbardziej znanych, podróże astralne są indywidualnym doświadczeniem i różne techniki mogą działać dla różnych osób.

Technika „liny” w projekcji astralnej

Za sprawą Roberta Bruce’a, autora koncepcji „Astral Dynamics”, technika „liny” zyskała miano jednej z najprostszych i najbardziej skutecznych metod projekcji astralnej. Oto kroki tej techniki:

1. Relaksacja ciała: Zrelaksuj się, skupiając uwagę na każdym mięśniu, począwszy od palców u stóp aż po czubek głowy.
2. Stan wibracyjny: Dąż do osiągnięcia stanu wibracyjnego. Może to przypominać uczucie wibracji telefonu komórkowego, ale odczuwane w całym ciele.
3. Wizualizacja liny: Wyobraź sobie linę zawieszoną tuż nad tobą.
4. Chwytanie liny: Używając swojego ciała astralnego (inaczej nazywanego ciałem subtelnym), wyobraź sobie, jak chwytasz linę obiema rękami. W tym czasie twoje ciało fizyczne powinno pozostać w stanie głębokiego relaksu.
5. Wspinaczka: W myślach, wspiaj się po linie, ręka po ręce, aż poczujesz, że zbliżasz się do sufitu.
6. Eksploracja: Gdy poczujesz, że opuściłeś swoje ciało fizyczne, możesz rozpocząć podróż po płaszczyźnie astralnej.

Dla wielu osób technika „liny” może okazać się skutecznym narzędziem do osiągnięcia stanu projekcji astralnej. Ważne jest jednak, aby pamiętać, że każdy jest inny i to, co działa dla jednej osoby, może nie działać dla innej.

Potencjalne Ryzyka Związane z Projekcją Astralną

Projekcja astralna, choć fascynująca, niesie ze sobą pewne ryzyka. Oto kilka potencjalnych zagrożeń związanych z tym zjawiskiem:

1. Strach i lęk: Osoby doświadczające projekcji astralnej (OOBE) mogą odczuwać lęk, zwłaszcza podczas pierwszych prób. Obawy mogą dotyczyć utraty kontroli nad ciałem lub obaw o niemożność powrotu do niego.

2. Dezorientacja: Po powrocie z projekcji astralnej, osoba może mieć trudności z odróżnieniem rzeczywistości od doświadczeń astralnych, co może prowadzić do dezorganizacji myśli.

3. Negatywne emocje: Podczas projekcji astralnej można napotkać na negatywne myśli lub uczucia, które mogą wpłynąć na stan psychiczny po powrocie do ciała.

4. Wpływ na zdrowie psychiczne: Osoby z predyspozycjami do pewnych zaburzeń, takich jak schizofrenia, mogą być bardziej narażone na negatywne skutki projekcji astralnej. Dlatego ważne jest, aby osoby te podchodziły do tego zjawiska z ostrożnością i były świadome potencjalnych ryzyk.

5. Możliwość uzależnienia: Istnieje ryzyko, że osoby regularnie praktykujące projekcję astralną mogą zaniedbywać swoje codzienne obowiązki, oddzielając się od rzeczywistości.

Ważne jest, aby podchodzić do projekcji astralnej z odpowiednią wiedzą i świadomością potencjalnych ryzyk. Odpowiednie przygotowanie i ostrożność mogą pomóc w uniknięciu wielu z tych zagrożeń.

Książki, Muzyka, Film

Muzyka

1. Robert Monroe – „Hemi-Sync” (seria nagrań dźwiękowych stosowanych w projekcji astralnej)
2. Astral Projection – „Trust in Trance” (album muzyki elektronicznej inspirowany podróżami astralnymi)
3. Brian Eno – „Ambient 1: Music for Airports” (muzyka ambientowa, która może wspomóc relaksację przed próbą projekcji astralnej)

Książki

1. Robert Monroe – „Podróże poza ciałem” (ang. „Journeys Out of the Body”)
2. William Buhlman – „Przygody poza ciałem” (ang. „Adventures Beyond the Body”)
3. Oliver Fox – „Astral Projection: A Record of Out-of-the-Body Experiences”

Sztuka

1. Alex Grey – „Oversoul” (obraz przedstawiający duchowe połączenie między ciałem fizycznym a astralnym)
2. Cameron Gray – „Awakening” (cyfrowa ilustracja, która ukazuje podróż w głąb wszechświata duchowego)
3. Louis Wain – „Kalejdoskopowe koty” (seria obrazów, które mogą symbolizować zmieniające się stany świadomości, potencjalnie związane z doświadczeniami astralnymi)

Ormus i Jego Związek z Projekcją Astralną

Ormus, choć nieznany wielu, jest preparatem, który zdobywa coraz większą popularność wśród osób praktykujących medytację, świadome sny oraz projekcję astralną. Ale co to właściwie jest Ormus?

Ormus, znany również jako monoatomowe złoto, jest naturalnym preparatem, który nie jest związany z żadnymi środkami psychoaktywnymi. Wielu entuzjastów twierdzi, że wspomaga on głęboką medytację, ułatwia osiągnięcie stanu świadomego snu oraz może być pomocny w projekcjach astralnych.

Dla tych, którzy chcą zgłębić temat i dowiedzieć się więcej o właściwościach oraz działaniu Ormus, polecamy artykuły na ten temat. Warto zaznaczyć, że jak każdy preparat, Ormus powinien być stosowany z rozwagą i po konsultacji z ekspertem w tej dziedzinie.