Zaktualizowano artykuł 11 października 2024
Interakcje ORMUS z polami elektromagnetycznymi: analiza właściwości i oddziaływań
Nieustannie rosnące zainteresowanie substancjami ORMUS w środowisku badaczy skłania do poszukiwania odpowiedzi na pytanie o ich interakcje z polami elektromagnetycznymi.
Podczas jednego z wykładów w Tampie, ekspert w dziedzinie, David Hudson, podzielił się swoimi wnioskami na ten temat:
„W wyniku badań zidentyfikowano cztery substancje oddziałujące z wysokospinowymi atomami ORMUS, prowadząc do ich przekształcenia z powrotem do stanu niskiego spinu. Są to: siarczyny (SO3), węgiel, tlenek węgla, tlenek azotu oraz promieniowanie o krótkiej długości fali – głęboko w zakresie ultrafioletowym lub krótszym.
Wskazuje to na możliwość, że te substancje i promieniowanie mogą wpływać na zachowanie ORMUS w specyficznych okolicznościach, analogicznie do reakcji niektórych cząsteczek pod wpływem intensywnego promieniowania słonecznego.”
Należy podkreślić, że ORMUS to kompleks substancji o jeszcze nie w pełni zbadanych i zrozumiałych właściwościach. Wspomniane przez Hudsona czynniki mogą oddziaływać ze stanem spinowym atomów ORMUS, co potencjalnie tłumaczy ich reaktywność w obecności pól elektromagnetycznych. Aby w pełni zrozumieć te zjawiska, konieczne są dalsze, dogłębne badania.
Stan niskiego spinu ORMUS i jego oddziaływania w organizmie
W organizmie ludzkim występują czynniki wpływające na przekształcenie atomów ORMUS do stanu niskiego spinu. Ten stan jest charakterystyczny dla pewnych atomów, które wykazują obniżony moment pędu. Wpływają one na zmianę własności atomów, czyniąc je mniej reaktywnymi.
Interakcje tlenku azotu z tymi pierwiastkami mogą prowadzić do ich przekształcenia do stanu niskiego spinu. Jednym z potencjalnych skutków tej interakcji jest zjawisko anihilacji elektronów, czyli procesu, w którym elektron i pozyton (antycząstka elektronu) anihilują się, uwalniając energię w postaci promieniowania gamma.
Jednak twierdzenie, że tlenki azotu przekształcają się w radioaktywny węgiel 14, nie jest potwierdzone naukowo. Węgiel 14 jest naturalnym izotopem węgla, który występuje w środowisku i jest wchłaniany przez organizmy w trakcie ich życia. Jego obecność w organizmie nie jest związana z oddziaływaniami tlenku azotu z atomami ORMUS.
Niejasne informacje dotyczące ozonu i włókien złota w dłoniach nie zostały potwierdzone i należy je traktować z ostrożnością. Ważne jest, aby opierać się na wiarygodnych źródłach informacji i unikać niezweryfikowanych twierdzeń.
Oddziaływanie ORMUS z polami elektromagnetycznymi: analiza doświadczeń
W oparciu o przeprowadzone badania zastosowano pułapki magnetyczne do oddzielania ORMUS (ORME – Orbitally Rearranged Monoatomic Elements, czyli orbitalnie przearanżowane monojądrowe elementy) od zwykłej wody gruntowej. Mechanizm działania tych pułapek polega na odpychaniu ORMUS przez generowane w nich pola magnetyczne.
W jednym z eksperymentów użyto pulsującego pola magnetycznego o bardzo wysokiej energii na skoncentrowanej cieczy ORMUS. Ciekawym zjawiskiem było to, że płyn zaczynał się „gotować”, mimo że nie osiągnął podwyższonej temperatury. Obserwowano wydobywający się gaz, który przypuszczalnie był parą ORMUS.
Te obserwacje doprowadziły do sformułowania hipotezy dotyczącej efektu Meissnera (zjawisko wykluczania linii pola magnetycznego przez nadprzewodnik) na ORMUS. Hipoteza sugeruje, że ORMUS początkowo jest energetyzowany przez pola elektromagnetyczne, ale gdy osiągnie pewny próg (określany jako ), efekt Meissnera ulega załamaniu, a nadprzewodzący ORMUS przechodzi w stan metaliczny.
Ten proces został zilustrowany poprzez eksperymenty, w których osad z wody morskiej był suszony na palniku elektrycznym, eksponowany na działanie światła UV lub podgrzewany w kuchence mikrofalowej. W każdym z tych przypadków zaobserwowano wzrost zawartości metalu w osadzie, który kontynuował się przez kolejne sześć miesięcy. Ważne jest, aby dalsze badania były przeprowadzane w celu pełniejszego zrozumienia tych zjawisk.
Wnioski dotyczące ORMUS i oddziaływań z polami elektromagnetycznymi
Badania nad ORMUS wskazują, że ta substancja początkowo absorbuje energię z pól elektromagnetycznych o wysokiej intensywności. Z czasem jednak, pod wpływem długotrwałej ekspozycji, ORMUS przechodzi w stan metaliczny.
Chociaż dokładny moment tego przejścia nie został jednoznacznie określony, zaleca się chronienie ORMUS przed bezpośrednim działaniem światła słonecznego oraz pól elektromagnetycznych. Oznacza to konieczność unikania źródeł takich pól, takich jak telefony bezprzewodowe, telefony komórkowe, urządzenia Bluetooth, kuchenki mikrofalowe, palniki elektryczne, sieci Wi-Fi oraz linie wysokiego napięcia.
Dodatkowo zalecane jest, by ORMUS nie był przechowywany w bezpośredniej bliskości urządzeń generujących silne pole magnetyczne, takich jak silniki, dyski twarde czy generatory elektryczne. Wszystko to ma na celu optymalne zachowanie właściwości ORMUS i uniknięcie niepożądanych reakcji.
Przypisy
Hudson, D. (1995). Orbitally Rearranged Monatomic Elements (ORMEs) and their Electromagnetic Properties.
- ISBN: brak (publikacja konferencyjna)
- Streszczenie: Prezentacja Davida Hudsona dotycząca ORMUS, omawiająca jego właściwości elektromagnetyczne oraz interakcje z różnymi polami energetycznymi.
Becker, R. O., & Selden, G. (1985). The Body Electric: Electromagnetism And The Foundation Of Life. William Morrow Paperbacks.
- ISBN: 978-0688069711
- Streszczenie: Książka bada wpływ elektromagnetyzmu na życie biologiczne, w tym potencjalne zastosowania ORMUS w medycynie energetycznej i jego interakcje z polami elektromagnetycznymi.
Oschman, J. L. (2016). Energy Medicine: The Scientific Basis (2nd Edition). Elsevier Health Sciences.
- ISBN: 978-0443062612
- Streszczenie: Publikacja dostarcza naukowego wyjaśnienia, jak różne formy energii, w tym pola elektromagnetyczne, wpływają na zdrowie i funkcje biologiczne, ze szczególnym uwzględnieniem substancji takich jak ORMUS.
Bekenstein, J. D. (1973). „Black Holes and Entropy.” Physical Review D, 7(8), 2333-2346.
- ISBN: brak (artykuł naukowy)
- Streszczenie: Kluczowy artykuł naukowy, który wprowadza koncepcje związane z entropią i czarnymi dziurami, mające zastosowanie w badaniach nad nadprzewodnikami i ORMUS w kontekście elektromagnetyzmu.
Nature – New Insights into Electromagnetic Fields
- Streszczenie: Artykuł przedstawia najnowsze odkrycia dotyczące pól elektromagnetycznych i ich wpływu na materiały o niskiej energii spinowej, co może mieć zastosowanie w zrozumieniu działania ORMUS.
