Zaktualizowano artykuł 8 grudnia 2024
Pole morfogenetyczne – klucz do zrozumienia pamięci przyrody
Pole morfogenetyczne to koncepcja wprowadzona przez Ruberta Sheldrake’a, która opisuje jak systemy naturalne – od atomów, przez cząsteczki, kryształy, komórki, aż po organizmy i społeczności – są koordynowane i zorganizowane. Według tej teorii, każda jednostka czy system (nazywana jednostką morficzną) jest kierowana przez specyficzne pole, które zawiera w sobie rodzaj „wrodzonej pamięci”.
Co to oznacza w praktyce? Systemy naturalne, czyli wszystkie żyjące organizmy i struktury, które je tworzą, dziedziczą pewną zbiorową pamięć od swoich poprzedników. Dzieje się to za pomocą procesu nazywanego „rezonansem morficznym”. W skrócie, im częściej jakiś wzorzec czy zachowanie pojawia się w przyrodzie, tym bardziej staje się on „nawykowy” dla kolejnych pokoleń.
Przykładowo, jeśli pewne zachowanie jest powtarzane przez wiele pokoleń w pewnym gatunku zwierząt, kolejne pokolenia będą miały większą skłonność do przyjmowania tego samego wzorca zachowania. To trochę jak „nauka przez doświadczenie”, ale na poziomie całych gatunków, a nie tylko jednostek.
Pola morficzne nie ograniczają się tylko do biologii. Sheldrake sugeruje, że istnieją również pola behawioralne, mentalne oraz społeczne i kulturowe. Oznacza to, że podobne mechanizmy mogą wpływać na nasze zachowania, myśli, a nawet kulturę.
W skrócie, pole morfogenetyczne to innowacyjna koncepcja, która próbuje wyjaśnić, jak wzorce w przyrodzie są przekazywane i powtarzane z pokolenia na pokolenie. Chociaż jest to teoria kontrowersyjna i wymaga dalszych badań, dostarcza fascynującego spojrzenia na to, jak funkcjonuje przyroda.
Poprzednie wcielenia i ich wpływ na nasze życie
Poprzednie wcielenia, jak sugerują niektórzy, mogą wpływać na nasze obecne życie. Te wpływy mogą pochodzić z różnych źródeł: przeszłych żyć naszych przodków, okresu prenatalnego (czasu spędzonego w łonie matki), wczesnego dzieciństwa, dorosłości, a także z doświadczeń zbiorowych, takich jak te związane z przynależnością do określonej grupy czy plemienia. Do tego dochodzą nasze własne, osobiste doświadczenia emocjonalne i fizyczne z różnych momentów naszego życia.
Uświadomienie sobie tych wpływów pozwala na tworzenie nowych „pól morfogenetycznych” (niewidzialnych wzorców energetycznych), które nie niosą ze sobą starych, bolesnych i ograniczających wzorców. Zamiast tego, możemy zacząć kształtować te pola w harmonii z tym, co Bert Hellinger nazywa „Duchowym Umysłem” – większym polem energetycznym, które łączy nas wszystkich.
W kontekście systemów rodzinnych, jesteśmy ciągle w kontakcie z tym ogólnym Polem Morfogenetycznym lub, inaczej mówiąc, Polem Wiedzy. To pole pozwala nam wyczuwać całość systemu, do którego należymy. Często nie zdajemy sobie sprawy z tego, że jesteśmy z nim połączeni i że wszystko wokół nas ma z nami kontakt. System rodzinny, jako całość, jest większy i starszy niż my sami, a my, często nieświadomie, poddajemy się jego wpływom.
Efekt setnej małpy: Jak mała zmiana może prowadzić do globalnej transformacji
Małpa japońska, znana jako Macaca Fuscata, była badana w swoim naturalnym środowisku przez ponad 30 lat.
W 1952 roku na wyspie Koshima, naukowcy zaczęli dostarczać małpom słodkie ziemniaki, które były wrzucane do piasku. Chociaż małpy ceniły sobie smak surowych ziemniaków, nie lubiły brudu przylegającego do nich.
Młoda samica o imieniu Imo znalazła rozwiązanie – zaczęła myć ziemniaki w pobliskim strumieniu. Pokazała to swojej matce, a wkrótce inne młode małpy zaczęły naśladować jej zachowanie, ucząc z kolei swoich matek.
Z czasem coraz więcej małp zaczęło stosować tę technikę. Między 1952 a 1958 rokiem, wszystkie młode małpy nauczyły się myć ziemniaki. Jednak tylko dorośli, którzy naśladowali swoje potomstwo, przyjęli tę nową praktykę. Pozostali dorośli wciąż jedli ziemniaki z piaskiem.
Następnie zaobserwowano zjawisko, które zaskoczyło badaczy. Gdy pewna krytyczna liczba małp na wyspie Koshima zaczęła myć ziemniaki (załóżmy, że była to setna małpa), nagle małpy na innych wyspach, bez żadnego fizycznego kontaktu z małpami z Koshima, zaczęły robić to samo. To zjawisko, nazywane „efektem setnej małpy”, sugeruje, że gdy pewna krytyczna masa jednostek przyjmuje nowe zachowanie, może to prowadzić do natychmiastowej i szeroko zakrojonej zmiany w całej populacji.
Zrozumienie pola morfogenetycznego i jego wpływu
Pole morfogenetyczne jest teorią sugerującą, że istnieje niewidzialna siła lub pole, które wpływa na zachowanie i wzory w przyrodzie. Jednym z najbardziej znanych przykładów tego zjawiska jest historia małp myjących słodkie ziemniaki.
Na jednej z wysp, prawie wszystkie małpy w pewnym momencie zaczęły myć słodkie ziemniaki przed spożyciem. To zachowanie, które zaczęło się od jednej małpy, rozprzestrzeniło się wśród większości populacji. Co więcej, kiedy pewna „krytyczna masa” małp nauczyła się tego zachowania, nagle małpy na innych, odległych wyspach zaczęły robić to samo, mimo że nie miały fizycznego kontaktu z pierwszą grupą. To zjawisko, nazywane „efektem setnej małpy”, sugeruje, że gdy pewna liczba jednostek przyjmuje nowe zachowanie, może to prowadzić do natychmiastowej i szeroko zakrojonej zmiany w całej populacji.
Ale co to oznacza dla ludzi? Teoria sugeruje, że gdy pewna liczba ludzi osiągnie nowy poziom świadomości lub zrozumienia, może to wpłynąć na całą ludzkość. Innymi słowy, indywidualne postępy w świadomości mogą prowadzić do globalnych zmian w ludzkim myśleniu i zachowaniu.
Jednym z pytań, które mogą się pojawić w kontekście tej teorii, jest wpływ substancji znanego jako ormus (lub ORME) na pole morfogenetyczne. Ormus, według niektórych źródeł, ma zdolność naprawy DNA, co może wpływać na pole morfogenetyczne.
