Zaktualizowano artykuł 7 marca 2025
Interakcje ORMUS z polami elektromagnetycznymi: analiza właściwości i oddziaływań
Nieustannie rosnące zainteresowanie substancjami ORMUS w środowisku badaczy skłania do poszukiwania odpowiedzi na pytanie o ich interakcje z polami elektromagnetycznymi. Więcej na temat ORMUS znajdziesz na naszej stronie.
Podczas jednego z wykładów w Tampie, ekspert w dziedzinie, David Hudson, podzielił się swoimi wnioskami na ten temat:
W wyniku badań zidentyfikowano cztery substancje oddziałujące z wysokospinowymi atomami ORMUS, prowadząc do ich przekształcenia z powrotem do stanu niskiego spinu. Są to: siarczyny (SO3), węgiel, tlenek węgla, tlenek azotu oraz promieniowanie o krótkiej długości fali – głęboko w zakresie ultrafioletowym lub krótszym.
Wskazuje to na możliwość, że te substancje i promieniowanie mogą wpływać na zachowanie ORMUS w specyficznych okolicznościach, analogicznie do reakcji niektórych cząsteczek pod wpływem intensywnego promieniowania słonecznego.”
Należy podkreślić, że ORMUS to kompleks substancji o jeszcze nie w pełni zbadanych i zrozumiałych właściwościach. Wspomniane przez Hudsona czynniki mogą oddziaływać ze stanem spinowym atomów ORMUS, co potencjalnie tłumaczy ich reaktywność w obecności pól elektromagnetycznych. Aby w pełni zrozumieć te zjawiska, konieczne są dalsze, dogłębne badania.
Stan niskiego spinu ORMUS i jego oddziaływania w organizmie
W organizmie ludzkim występują czynniki wpływające na przekształcenie atomów ORMUS do stanu niskiego spinu. Ten stan jest charakterystyczny dla pewnych atomów, które wykazują obniżony moment pędu. Wpływają one na zmianę własności atomów, czyniąc je mniej reaktywnymi.
Niektóre teorie sugerują, że ORMUS może przechodzić w stan niskiego spinu pod wpływem interakcji z tlenkiem azotu, co może mieć wpływ na jego właściwości chemiczne. Jednakże nie ma dowodów naukowych sugerujących, że te reakcje prowadzą do anihilacji elektronów czy emisji promieniowania gamma.
Jednak twierdzenie, że tlenki azotu przekształcają się w radioaktywny węgiel 14, nie jest potwierdzone naukowo. Węgiel 14 jest naturalnym izotopem węgla, który występuje w środowisku i jest wchłaniany przez organizmy w trakcie ich życia. Jego obecność w organizmie nie jest związana z oddziaływaniami tlenku azotu z atomami ORMUS.
Niejasne informacje dotyczące ozonu i włókien złota w dłoniach nie zostały potwierdzone i należy je traktować z ostrożnością. Ważne jest, aby opierać się na wiarygodnych źródłach informacji i unikać niezweryfikowanych twierdzeń.
Oddziaływanie ORMUS z polami elektromagnetycznymi: analiza doświadczeń
W oparciu o przeprowadzone badania zastosowano pułapki magnetyczne do oddzielania ORMUS (ORME – Orbitally Rearranged Monoatomic Elements, czyli orbitalnie przearanżowane monojądrowe elementy) od zwykłej wody gruntowej. Mechanizm działania tych pułapek polega na odpychaniu ORMUS przez generowane w nich pola magnetyczne.
Niektóre relacje sugerują, że w trakcie eksperymentów z pulsującymi polami magnetycznymi ORMUS wykazywał nietypowe reakcje, np. intensywną emisję gazu, którą niektórzy interpretowali jako „gotowanie” bez podwyższonej temperatury. Jednakże brak badań naukowych potwierdzających to zjawisko.
Niektóre hipotezy sugerują, że ORMUS może reagować na pola elektromagnetyczne w sposób przypominający efekt Meissnera – wykluczając linie pola magnetycznego, co jest charakterystyczne dla nadprzewodników. Według tej teorii ORMUS może przechodzić ze stanu wysokospinowego do metalicznego pod wpływem intensywnych pól elektromagnetycznych, ale dotychczas brak badań naukowych potwierdzających to zjawisko.
Ten proces został zilustrowany poprzez eksperymenty, w których osad z wody morskiej był suszony na palniku elektrycznym, eksponowany na działanie światła UV lub podgrzewany w kuchence mikrofalowej. W każdym z tych przypadków zaobserwowano wzrost zawartości metalu w osadzie, który kontynuował się przez kolejne sześć miesięcy. Ważne jest, aby dalsze badania były przeprowadzane w celu pełniejszego zrozumienia tych zjawisk.
Wnioski dotyczące ORMUS i oddziaływań z polami elektromagnetycznymi
Badania nad ORMUS wskazują, że ta substancja początkowo absorbuje energię z pól elektromagnetycznych o wysokiej intensywności. Z czasem jednak, pod wpływem długotrwałej ekspozycji, ORMUS przechodzi w stan metaliczny.
Niektórzy zwolennicy ORMUS sugerują, że przechowywanie go z dala od silnych pól elektromagnetycznych może pomóc w zachowaniu jego właściwości. Chociaż teoria ta jest popularna wśród entuzjastów, nie ma naukowych badań jednoznacznie potwierdzających wpływ Wi-Fi, kuchenek mikrofalowych czy telefonów komórkowych na strukturę ORMUS.
Dodatkowo zalecane jest, by ORMUS nie był przechowywany w bezpośredniej bliskości urządzeń generujących silne pole magnetyczne, takich jak silniki, dyski twarde czy generatory elektryczne. Wszystko to ma na celu optymalne zachowanie właściwości ORMUS i uniknięcie niepożądanych reakcji.
Przypisy
Hudson, D. (1995). Orbitally Rearranged Monatomic Elements (ORMEs) and their Electromagnetic Properties.
- ISBN: brak (publikacja konferencyjna)
- Streszczenie: Prezentacja Davida Hudsona dotycząca ORMUS, omawiająca jego właściwości elektromagnetyczne oraz interakcje z różnymi polami energetycznymi.
Becker, R. O., & Selden, G. (1985). The Body Electric: Electromagnetism And The Foundation Of Life. William Morrow Paperbacks.
- ISBN: 978-0688069711
- Streszczenie: Książka bada wpływ elektromagnetyzmu na życie biologiczne, w tym potencjalne zastosowania ORMUS w medycynie energetycznej i jego interakcje z polami elektromagnetycznymi.
Oschman, J. L. (2016). Energy Medicine: The Scientific Basis (2nd Edition). Elsevier Health Sciences.
- ISBN: 978-0443062612
- Streszczenie: Publikacja dostarcza naukowego wyjaśnienia, jak różne formy energii, w tym pola elektromagnetyczne, wpływają na zdrowie i funkcje biologiczne, ze szczególnym uwzględnieniem substancji takich jak ORMUS.
Bekenstein, J. D. (1973). „Black Holes and Entropy.” Physical Review D, 7(8), 2333-2346.
- ISBN: brak (artykuł naukowy)
- Streszczenie: Kluczowy artykuł naukowy, który wprowadza koncepcje związane z entropią i czarnymi dziurami, mające zastosowanie w badaniach nad nadprzewodnikami i ORMUS w kontekście elektromagnetyzmu.
Nature – New Insights into Electromagnetic Fields
- Streszczenie: Artykuł przedstawia najnowsze odkrycia dotyczące pól elektromagnetycznych i ich wpływu na materiały o niskiej energii spinowej, co może mieć zastosowanie w zrozumieniu działania ORMUS.
