Miedź w Organizmie: Kluczowy Pierwiastek dla Zdrowia i Funkcjonowania

Rola miedzi w organizmie ludzkim

Miedź to minerał obecny w organizmie ludzkim, pełniący kluczowe funkcje dla prawidłowego funkcjonowania. Chociaż jest to metal ciężki, potrzebne są jedynie śladowe ilości miedzi do zachowania zdrowia. Należy jednak zwrócić uwagę, że nie wszystkie metale ciężkie są korzystne dla zdrowia. Przykłady takich metali to ołów, rtęć i arsen, które mogą być szkodliwe dla zdrowia.

Funkcje miedzi w organizmie:

• Produkcja czerwonych krwinek.
• Regulacja tętna i ciśnienia krwi.
• Wspomaganie wchłaniania żelaza.
• Zapobieganie zapaleniu gruczołu krokowego.
• Rozwój i utrzymanie kości, tkanki łącznej oraz kluczowych narządów, takich jak mózg i serce.
• Aktywacja układu odpornościowego.

Potencjalne korzyści zdrowotne z suplementacji miedzią:

Współczesne badania naukowe sugerują, że miedź może mieć potencjalne korzyści terapeutyczne w leczeniu różnych schorzeń. W szczególności zwraca się uwagę na jej potencjalne działanie w leczeniu zwyrodnieniowych zaburzeń neurologicznych, takich jak:

• Choroba Alzheimera.
• Choroba Parkinsona.
• Choroba Creutzfeldta-Jakoba.

Jednakże, chociaż miedź jest niezbędna dla zdrowia, jej nadmiar lub niedobór może prowadzić do problemów zdrowotnych. Dlatego ważne jest zachowanie równowagi i dbanie o odpowiednią suplementację tego minerału.

Miedź a ryzyko zachorowania na raka

Badania dotyczące wpływu miedzi na rozwój nowotworów są niejednoznaczne. Chociaż pewne badania, takie jak to opublikowane w „Journal of Mammary Gland Biology”, sugerują, że miedź może przyczyniać się do powstawania raka, inne dowody wskazują na potencjalne właściwości przeciwnowotworowe związków miedzi.

Badanie przeprowadzone we Włoszech i opublikowane w „Dalton Transactions” wykazało, że miedź może być niemal równie skuteczna jak cisplatyna, lek często stosowany w chemioterapii. Badacze zaobserwowali, że miedź była trzykrotnie bardziej skuteczna niż cisplatyna w zwalczaniu gruczolakoraka okrężnicy (jeden z typów nowotworów).

Bransoletki miedziane w terapii

Bransoletki magnetoterapeutyczne od dawna są reklamowane jako środek łagodzący ból spowodowany artretyzmem. Jednak badanie przeprowadzone w Wielkiej Brytanii i opublikowane w „PLoS One” wykazało, że takie bransoletki nie przynoszą znaczących korzyści terapeutycznych. Warto dodać, że niektórzy uczestnicy badania doświadczyli podrażnień skóry spowodowanych przez te bransoletki.

Źródła miedzi w diecie

Chociaż organizm ludzki potrzebuje jedynie śladowych ilości miedzi, zdrowa i zrównoważona dieta powinna dostarczać wystarczającej jej ilości. Niemniej jednak, według artykułu opublikowanego w „Journal of Trace Elements in Medicine and Biology”, zawartość miedzi w diecie mieszkańców krajów zachodnich spada od lat 30. XX wieku. Badacze szacują, że około jedna czwarta dorosłych mieszkańców Stanów Zjednoczonych nie dostarcza organizmowi zalecanej dziennej dawki miedzi.

Źródła miedzi w diecie

Miedź to ważny składnik odżywczy, który można znaleźć w wielu produktach spożywczych. Skorupiaki oraz podroby, zwłaszcza wątroba, są bogatym źródłem tego minerału.

Inne produkty bogate w miedź to:

• ziemniaki,
• groszek,
• fasolki,
• zielone warzywa,
• pełnoziarniste produkty zbożowe,
• ziarna słonecznika.

Dodatkowo, masło orzechowe oraz gorzka czekolada również dostarczają pewne ilości miedzi.

Kiedy warto sięgnąć po suplementy z miedzią

Chociaż zdrowa dieta powinna dostarczać wystarczającej ilości miedzi, w pewnych sytuacjach suplementacja może być konieczna. Zgodnie z informacjami University of Pennsylvania School of Nursing, nawet osoby z odpowiednim poziomem żelaza mogą cierpieć na anemię spowodowaną niedoborem miedzi. Jeśli badania krwi wykażą niedobór tego minerału, specjalista może zalecić suplementację. Suplementy miedzi dostępne są w formie tabletek, kapsułek oraz zawiesin. W niektórych przypadkach miedź może być podawana dożylnie. Ważne jest, aby nie łączyć suplementacji miedzi z cynkiem i przyjmować je w odstępie co najmniej dwóch godzin, ponieważ mogą one wzajemnie zakłócać swoje wchłanianie.

Niedobór miedzi: Objawy i przyczyny

Objawy niedoboru miedzi

Chociaż większość ludzi dostarcza organizmowi odpowiednią ilość miedzi poprzez dietę, istnieją pewne objawy, które mogą wskazywać na jej niedobór:

• drżenie,
• uczucie mrowienia w kończynach,
• niestabilność w chodzeniu,
• drętwienie,
• przewlekłe zmęczenie,
• anemia (niedokrwistość),
• pogorszenie ostrości wzroku.

Przyczyny niedoboru miedzi

Choć zdrowa dieta zazwyczaj dostarcza wystarczającej ilości miedzi, pewne warunki zdrowotne mogą prowadzić do jej niedoboru:

• Nietolerancja glutenu: Osoby z nietolerancją glutenu mogą mieć trudności z przyswajaniem miedzi.
• Zwłóknienie torbielowate: Choroba ta może wpływać na wchłanianie miedzi.
• Choroba Crohna: Stan ten może zakłócać wchłanianie miedzi w jelitach.
• Zespół Menkesa: Jest to rzadka choroba genetyczna, która wpływa na zdolność organizmu do przyswajania miedzi. Osoby z tym zespołem mogą wchłaniać miedź ze spożywanego pożywienia, ale ich organizm nie jest w stanie prawidłowo ją uwolnić do krwioobiegu. W rezultacie miedź gromadzi się w jelicie cienkim i nerkach, zamiast być dostarczaną tam, gdzie jest potrzebna. Jednym z charakterystycznych objawów zespołu Menkesa są kręcone, rzadkie włosy, stąd potoczna nazwa „syndrom kręconych włosów Menkesa”. Diagnoza zazwyczaj stawiana jest w dzieciństwie.

Czynniki ryzyka niedoboru miedzi

Istnieją pewne sytuacje, które mogą zwiększać ryzyko wystąpienia niedoboru miedzi:

• Operacja bypassu żołądka: Procedura ta może wpływać na zdolność organizmu do wchłaniania miedzi.
• Urodzenie przedwcześnie: Noworodki urodzone przed terminem mają wyższe ryzyko niedoboru miedzi w porównaniu z dziećmi urodzonymi o czasie.
• Przyjmowanie suplementów cynku: Nadmierne spożycie cynku może zakłócać wchłanianie miedzi przez organizm.

Toksyczność miedzi

Chociaż miedź jest niezbędna dla zdrowia, jej nadmiar w organizmie może być szkodliwy. Zalecany górny poziom spożycia miedzi wynosi 10 miligramów dziennie.

Objawy nadmiaru miedzi

Przekroczenie zalecanego poziomu spożycia miedzi może prowadzić do następujących objawów:

• wymioty,
• biegunka,
• żółtaczka (żółte zabarwienie skóry i oczu spowodowane nagromadzeniem bilirubiny),
• ból mięśni,
• uszkodzenie wątroby,
• niewydolność serca,
• niewydolność nerek,
• w skrajnych przypadkach śmierć.

Choroby związane z nadmiarem miedzi

Choroba Wilsona to dziedziczna choroba, w której organizm nie jest w stanie prawidłowo usuwać nadmiaru miedzi. W rezultacie miedź gromadzi się w różnych narządach, takich jak mózg, wątroba czy oczy, prowadząc do ich uszkodzenia. Nieleczone, może stanowić zagrożenie dla życia.

Ormus Orme zawiera miedź

Ormus zawiera nie wielkie ilości miedzi, badania wskazują że lista minerałów i pierwiastków występującą w ormus jest bardzo duża. Informacje na temat czym jest ormus znajdziesz na naszej stronie głównej.