Zaktualizowano artykuł 8 listopada 2024
Emocje, czym one są? Pomijając reakcje cielesne, psychologiczne wyzwalacze, hormony i tak dalej.
Wszystko, co ma duszę, ma emocje, bo to ją charakteryzuje, dusza, nawet jeśli chce się je stłumić na rzecz logiki. Ale to nie musi być jedno czy drugie.
Kiedy jesteś całością, kiedy jesteś u Źródła, jesteś zestrojony z całością, a ponieważ wszystko jest w tym samym czasie, jednocześnie, tak naprawdę nie potrzebujesz emocji. Więc czym one są? Wychodzą lub wyrażają się z niższych gęstości z większą siłą, przynajmniej pozornie.
Kiedy jesteś u Źródła, jesteś zestrojony z całością. A kiedy jesteś lub masz iluzję, że jesteś kimś innym, kimś, osobą o niskiej gęstości (we wszystkim, ale wyraźniej wyraża się to w niższych gęstościach), tworzysz dwa punkty uwagi. Źródło, całość i osoba. Z iluzją oddzielenia (Nigdy nie możesz być oddzielony, ponieważ jesteś jedną i tą samą osobą jako pierwotne Źródło. Po śmierci nie udaje się do Źródła. Skończyła się tylko iluzja oddzielenia).
Pozytywne emocje
Pozytywna emocja miłości, integracji, szczęścia jest wskaźnikiem, że osoba integruje to, co wywołuje tę emocję. Integracja jak w miłości. Ruch w kierunku Źródła, ponowne zjednoczenie ze Źródłem, rozpuszczenie iluzji oddzielenia. Dlatego jest to pozytywne uczucie. Wysoka częstotliwość —> ponieważ porusza lub sprawia, że dusza-człowiek ma ochotę zintegrować się ze Źródłem.
Negatywne emocje
Ale jeśli masz negatywną emocję, dzieje się odwrotnie, czujesz oddzielenie od Źródła. Dlatego tak boli zostawić związek lub poczuć odrzucenie. Ponieważ chcesz tego czegoś, co symbolizuje więcej Źródła dla tej duszy. Dla twojej duszy, ale to, co tak bardzo kochasz, odrzuca cię i to tak, jakby samo Źródło odrzucało cię. Tworząc silną emocję dezintegracji, deunifikacji i alienacja ze Źródłem.
To jako silniejszy przykład odrzucenia partnera. Potem być może odrzucenie syna lub córki, jak sądzę (to kwestia wartości, tylko uogólniam). Ale samo w sobie wszystko jest albo oddzieleniem od Źródła, albo integracją ze Źródłem. W stopniu silniejszym lub słabszym niż inne w zależności od skala wartości osoby.
Tak więc utrata małej monety bez prawie żadnej wartości jest denerwująca (oddzielenie od Źródła), ale to niewiele, nic nie znaczy lub niewiele dla osoby, więc szybko to przezwycięża, ale uczucie oddzielenia jest obecne. To za pomocą przykładów fizycznych rzeczy, oddzielenia ludzi lub przedmiotów.
Ale można to również przenieść na idee. Pomysł może być dobry lub zły, odseparowany lub zintegrowany i może wywołać poczucie integracji, radość, poczucie wyobcowania, separacji lub smutku.
Nie chcę zagłębiać się w opisywanie każdej emocji, ponieważ nie jest to konieczne, a interpretacja różni się w zależności od osoby, ale chcę wspomnieć, że gniew i irytację są spowodowane ideą lub pojęciem niemocy niemożności modyfikowania lub zmienić przebieg tego, co się dzieje, a czego nie chcesz.
Tak więc z powyższym opisem mogę powiedzieć i łatwo zrozumiem, że pozytywna emocja jest przewodnikiem lub kompasem w kierunku tego, co powinniśmy zrobić, co jest poprawne. Więc jeśli coś nam się nie podoba, to jest źle, a jeśli coś nam się podoba, to jest dobrze.
To, z wyższej płaszczyzny egzystencjalnej lub z punktu widzenia wyższej gęstości, jest całkiem poprawne.
Ale niekoniecznie tak jest w przypadku niskiej płaszczyzny, takiej jak 3D lub 5D. A przyjmowanie tego w ten sposób jest bardzo niebezpieczne, nie wiedząc, co się za tym kryje. Problem polega na tym, że nie ma obiektywnej rzeczywistości poza świadomością każdej osoby.
Czym jest rzeczywistość
Czym jest rzeczywistość? Jest to osobista interpretacja oparta na wcześniejszych doświadczeniach, na postrzeganiu, które różni się w zależności od osoby. Tak więc rzeczywistość nie jest czymś obiektywnym i ustalonym, ale zmienia się w zależności od osobistej interpretacji.
Jeśli wejdziemy więc do wspólnych świadomości osobistych rzeczywistości. Właściwych dla każdej osoby-duszy, które na pierwszy rzut oka są podobne, ale nigdy takie same. Rzeczy lub rzeczywistość nie są przewidywalne, ani to, co jest dobre, czy złe, ale staje się odbiciem. Ponieważ podlega wpływowi i percepcji całego społeczeństwa oraz wpływowi, jaki wywiera na jednostkę.
Innymi słowy, dana osoba może mieć silne odrzucenie czegoś, co w końcu może być dla niej dobre, lub może pragnąć czegoś, co jest dla niej bardzo szkodliwe. Przykładem tego jest chęć konkretnego partnera, który zarówno rodzice, jak i przyjaciele upierają się, aby nie był dobrym pomysłem i tylko przysparzał problemów. Albo narkoman, który chce dostać swoją dzienną dawkę. (Chociaż jest to spowodowane uzależnieniem chemicznym, nawet ulga w przyjmowaniu dawki lub możliwości przyjmowania kolejnych dawek powoduje uczucie szczęścia u osoby). Niezliczone przykłady.
Wiedząc więc, że pozytywna emocja jest drogowskazem do integracji, a negatywna ku temu, czego nie chcemy… Musimy zawsze pamiętać, że zależy to od obiektywu lub punktu widzenia, z którego patrzymy na problem, rzecz lub sytuacji, która go prowokuje.
Więc coś negatywnego, jeśli zaczniemy to obserwować, staje się czymś pozytywnym. Zmieniając nasze postrzeganie tego, a wraz z tym naszą interpretację, a to prowadzi do zmiany reakcji emocjonalnej, jaką na to mamy. To tutaj możemy zrozumieć, że możemy zastosować logikę do analizy sytuacji emocjonalnych.
Za każdym razem, gdy mamy negatywną reakcję emocjonalną (może być ona również pozytywna). Możemy przestać się zastanawiać, dlaczego dokładnie czujemy się źle w tej konkretnej sytuacji. Możemy więc wykorzystać w tej sytuacji nasz logiczny umysł, nie dyskredytując emocji, ale je rozumiejąc. Wiedząc, że ta emocja jest spowodowana wyłącznie pojęciami, które z nią powiązaliśmy. Nasza interpretacja rzeczywistości.
